Przyprawy z własnej uprawy

Nic nie poprawia smaku potraw tak jak zioła wykorzystywane jako przyprawy. Niektórzy wręcz nie wyobrażają sobie kuchni bez specjalnej półki z paczuszkami, w których znajdują się właśnie te smaczne rośliny. Najbardziej smakują te wyhodowane samodzielnie.

Uprawę ziół na „własną rękę” najlepiej zacząć od wysiewu. Gotowe sadzonki mogą bowiem zawierać w sobie dużą ilość szkodliwych substancji naniesionych podczas ich nawożenia. Rośliny zawierające w sobie nieznane substancje trudno pielęgnować.

Przed siewem warto jednak zapoznać się z kalendarzykiem, z którego dowiemy się kiedy i co siać. Czas siewu dla każdej rośliny, jak wiadomo, jest nieco inny. Najlepszym miesiącem do siewu tymianku, majeranku i rozmarynu jest marzec. Natomiast początek maja jest idealną porą na zasiew  bazylii, oregano, pietruszki, czy kolendry. W warunkach domowych, przy odpowiedniej temperaturze i nasłonecznieniu, można jednak uprawiać zioła również zimą.

Uprawa przypraw wymaga szczególnej pielęgnacji. Rośliny te, są bowiem bardzo delikatne i czułe na różnice temperatur. Najbardziej optymalną dla nich temperaturą jest przedział 15-20 stopni. Ich wrażliwość jest tak duża, że warto pamiętać o ewakuacji roślin podczas wietrzenia pomieszczenia, w którym się dotychczas znajdowały. Sadzenie tych smacznych roślin zaleca się w większych skupiskach. Umożliwia to wytworzenie ich swoistego mikroklimatu, który zwiększa szansę na ich prawidłowy rozwój. Zioła lubują się w wilgoci i cieple, dlatego warto wystawić je na parapecie od strony południa.

Przyprawy, z racji swej użyteczności, często są  przez nas wyrywane. Powoduje to, że wymagają większej systematyczności w nawożeniu. W letnim sezonie za okres ich prawidłowego nawożenia przyjmuje się przedział 10-14 dni w miesiącu. Zimą nie zaleca się natomiast w ogóle nawożenia.   Jesienią, która jest okresem przejściowym między tymi dwoma skrajnymi sezonami pogodowymi, optymalna długość stosowania nawozów, wynosi jedne dzień na przestrzeni miesiąca.

Apetyczne zioła jak i inne rośliny mają swoje specyficzne wymagania glebowe. Należy tu odróżnić przyprawy o długich i wąskich liściach (majeranek, tymianek, rozmaryn) od tych, których liście są soczyste i dużej wielkości (np. bazylia). W przypadku tych pierwszych wymaganym podłożem jest gleba piaszczysta. W jej pielęgnacji zaleca się stosowanie nawozów bogatych w fosfor. Druga grupa roślin (tych o większych liściach) do swego rozwoju potrzebuje podłoża bogatego w próchnicę, wobec czego, w ich przypadku, należy stosować  nawozy organiczne.