Ogrodowe ścieżki

Przedwiośnie to czas sprzątania po zimie, planowania prac ogrodowych i przygotowania do sezonu ogrodniczego. Właśnie teraz można zaplanować nową aranżację ogrodu. Dzięki stworzeniu oryginalnych ścieżek i dróżek ogród może nabrać nowego charakteru.

Dróżki ogrodowe są istotnym elementem architektury zielonego zakątka. Ulokowanie ścieżek powinno mieć związek z ruchem, jaki wykonuje właściciel ogrodu – warto stworzyć je w miejscach, które można nazwać ogrodowymi ciągami komunikacyjnymi. Jaki rodzaj ścieżki zastosować? Żwirowa, z kostki, drewniana a może betonowa? Każdy z tych rodzajów ma swoje plusy i minusy.

Ścieżka żwirowa – jest szybka w wykonaniu i mało kosztowna. Wystarczy przygotować podłoże, wykopać wgłębienie na obszarze przyszłej dróżki i wysypać żwir czy grysik. Minusem tego materiału jest nietrwałość oraz możliwość wydostawania się grysu poza ścieżkę – np. podczas obfitego deszczu.

Ścieżka drewniana – może zostać wykonana z drewna w postaci desek, bruku z okorowanych pieńków czy mini podestów. Tego rodzaju materiał jest łatwy do modyfikacji, np. poprzez barwienie go bejcą czy wodoodporną farbą na różne kolory. Jest to jednak metoda wymagająca corocznej pielęgnacji w postaci impregnacji specjalnym preparatem chroniącym przed warunkami pogodowymi. Żywotność tego typu dróżki to kilka lat.

Ścieżka betonowa – jest bardzo trwała i stosunkowo niedroga, jednak wymaga odpowiedniego przygotowania gruntu, a także umiejętności murarskich. Występuje też w postaci płyt chodnikowych, które są bardzo szybkie w kładzeniu i łatwe w użytkowaniu. Należy pamiętać, że nie będzie pasowała do każdego rodzaju ogrodu i domu. Z pewnością sprawdzi się w nowoczesnej stylistyce.

Ścieżka ceramiczna – wymaga dużego nakładu pracy oraz większych funduszy. Z różnorodnych cegieł można ułożyć dróżkę w różne kształty, np. przypominającą formą parkiet. Przestrzeń pomiędzy cegłami można uzupełnić kruszywem (np. żwirkiem), zaprawą murarską bądź zasadzić rośliny, które je zarosną (np. trawa czy mech).

Ścieżka kamienna – wykonana z polnych czy rzecznych kamieni będzie wyglądała bardzo efektownie. Jednak pamiętajmy, że zbieranie otoczaków z obszarów innych niż nasz ogród jest zabronione! Natomiast istnieje możliwość zamówienia ich imitacji. Kamienie można ułożyć obok siebie we wgłębieniu ścieżki i pozostawić do zarośnięcia bądź wypełnić zaprawą murarską szczeliny pomiędzy nimi. Tego rodzaju ścieżka zwana jest kocimi łbami i choć jest urocza, nie sprawdza się po deszczu – jest bardzo śliska.

Możemy zastosować również kamień w innej postaci – np. jako płyty kamienne czy kawałki skał (bazaltu, piaskowca czy granitu).

Ścieżka z kostki brukowej – jest łatwym i praktycznym rodzajem ścieżki. Plusem jest mnogość kształtów i kolorów bruku, który można dopasować, np. do elewacji domu. Ten rodzaj ścieżki nie pasuje jednak do każdego ogrodu – nie będzie się dobrze prezentować np. w ogrodzie w stylu wiejskim.

Przy wszystkich typach dróżek trzeba pamiętać, aby nie były one usytuowane blisko dużych drzew, ponieważ ich korzenie mogą naruszyć ich strukturę. Nie należy też zapominać o odpowiednich odległościach między np. płytami chodnikowymi (ok 50 cm od siebie), a także o szerokości ścieżki – dla jednej osoby powinna mierzyć ok. 60 cm, a dla dwóch ok 120-150 cm.