Lawenda w ogrodzie

Lawenda to urocza i bardzo przydatna roślina, której nie może zabraknąć w ogrodzie czy na balkonie. Jesień jest idealną porą roku na rozpoczęcie jej uprawy, jeżeli chcecie się nią cieszyć podczas lata.

Lawenda posiada blisko 50 odmian, w zależności od rodzaju występuje w postaci dwuletnich bylin lub wieloletnich krzewów, osiągających do 45–50 centymetrów wysokości. Jest zimozieloną rośliną, która kwitnie od czerwca do października. Występuje głównie w rejonie basenu Morza Śródziemnego, dlatego też w polskim klimacie można uprawiać jedynie kilka gatunków. Zimą w gruncie przetrwa tylko mrozoodporna lawenda wąskolistna.

Roślina ta idealnie nadaje się jako obwódka do ścieżek i rabatek lub jako ozdoba skalniaka oraz balkonu. Dzięki swojemu zapachowi odstrasza komary, mrówki, ślimaki i mszyce, a wabi motyle, pszczoły i trzmiele. Dodatkowo wysuszone kwiaty pięknie pachną. Suszem można zapełnić materiałowe woreczki oraz umieścić w szafie, aby nadać ubraniom miły zapach i odstraszyć mole. W przemyśle farmaceutycznym i perfumeryjnym używa się olejku lawendowego. Ciekawostką jest fakt, że we Francji tworzy się miód z tej rośliny.

Uprawa lawendy nie należy do skomplikowanych, dlatego warto mieć ją w ogrodzie. Najlepszą porą na sianie lawendy jest jesień. Wybierając miejsce, w którym usytuujecie roślinę, powinniście zastosować się do kilku wskazówek. Ze względu na swoje pochodzenie lawenda potrzebuje słonecznego i ciepłego zakątka. Gleba musi być przepuszczalna, dobrze zdrenowana oraz o dużej zawartości wapnia. Gdy przepuszczalność jest zbyt niska, możecie dno dołka wyłożyć kamieniami lub kawałkami potłuczonej doniczki. Lawenda nie toleruje zbyt wilgotnego podłoża, dlatego najodpowiedniejszym miejscem dla niej będą skarpy skalniaków. Ponadto nie może mieć żadnej konkurencji w postaci chwastów. Regularne odchwaszczanie zapewni odpowiednią cyrkulację powietrza, która jest niezbędna do rozwoju rośliny. Między krzewami lawendy najlepiej zostawić od 30 do 40 centymetrów przerwy. Jesienią możecie zasiać nasiona wprost do gruntu, ponieważ lepiej kiełkują w niskiej temperaturze.

Przycinanie jest bardzo ważną czynnością w procesie pielęgnacji lawendy. Już w pierwszym roku, tuż po posadzeniu, należy skrócić o połowę młode, nierozkrzewione jeszcze pędy. Ten zabieg spowoduje wypuszczenie nowych odnóg przy podstawie, co znacznie zagęści kępę. Rutynowe podcinanie lawendy, która rośnie w ogrodzie ponad rok, przypada na wiosnę. Nadaje ono roślinie kształt, a także usuwa chore i uszkodzone po zimie pędy. Co roku należy też obcinać wszystkie młode odgałęzienia, by forma stawała się coraz bardziej gęsta. Stare łodygi są czasem zdrewniałe, co może powodować, że nie wypuszczą one nowych pędów.

Podczas pielęgnacji lawendy trzeba zadbać również o odpowiednie nawożenie. Raz w roku wokół rośliny należy rozsypać kompost, o warstwie grubości około dwóch centymetrów. Na jesień dołek należy obłożyć suchymi liśćmi, korą albo słomą, a po pierwszych przymrozkach okryć łodygi stroiszem w postaci gałązek roślin iglastych. Takie okrycie pozwoli lawendzie przetrwać zimę, lecz przy intensywnych opadach śniegu roślina może zostać uszkodzona. Trudniejsze jest zabezpieczenie przed mrozami lawendy balkonowej. Jeżeli możecie zadołować roślinę na zimę, będzie to najlepszym dla niej rozwiązaniem. Lecz gdy jest to niemożliwe, trzeba lawendzie zapewnić odpowiednią warstwę izolacji. W tym celu należy ją osłonić na przykład grubym kartonem lub styropianem, zabezpieczając ścianki włókniną lub słomą. Drugim sposobem jest ograniczenie podlewania i pozostawienie rośliny w jasnym pomieszczeniu o temperaturze 5–10 °C.

Każdy, kto chciałby mieć tę roślinę w ogrodzie, nie musi poświęcać jej szczególnej uwagi. Uprawa nie jest skomplikowana, a lawenda dobrze adaptuje się na skalniakach oraz w doniczce na balkonie. Jej intensywny, fioletowy kolor stworzy niepowtarzalny klimat, a zapach będzie odstraszał nieproszone owady, ponadto suszone bukiety lawendy staną się ładną dekoracją mieszkania. Warto więc w okresie jesiennym zaopatrzyć się w nasiona lawendy i rozpocząć samodzielną uprawę.